بلاگ، بیماری پرندگان
علائم بیماری طوطی سانان
بهمن
“پرنده ای بزرگ درون بدن پرنده ای کوچک”،” منقار مشغول” (بیانگر عشق به انجام دادن کارهای خاص با منقار به صورت مداوم) این دو لقب طوطی های هستند. که مملو از شخصیت و عشق به برقراری تعادل با هم نوع خود و انسان را به وضوح نشان می‌دهند؛ و این ها زمانی به چشم می آید که، با طوطی خود ارتباط دوستانه برقرار کرده‌اید و هر روز یک زمان مشخص را جهت برقراری ارتباط با او در نظر گرفته‌اید. شناخت کامل پرنده موجب می‌شود تا در هنگام بیماری بتوانید به درستی و به موقع متوجه علائم بیماری طوطی خود شوید و بر اساس همان شناخت بیماری های مرسوم طوطی را در پرنده خود کنکاش کنید و به موقع اقدام به درمان آن نمایید.
مهم ترین نشانه ها علائم بیماری طوطی
طوطی سانان از آنجایی که در طبیعت به پرنده‌های “هدف شکار” معروف هستند و به نوعی به آنها “شکاری” نیز گفته می‌شود. به صورت غریزی در هنگام بیماری سعی می‌کنند، بیماری خود را پنهان کنند تا شکارچیان متوجه در خطر بودن و ضعیف شدن آنان نشوند.
از این رو جهت تشخیص علائم بیماری طوطی باید شناخت کامل از طوطی خود داشته باشید، در غیر این صورت هنگامی متوجه بیماری آن می‌شوید که پرنده به مرگ خود نزدیک شده است.
از جمله علائم و نشانه های بیماری در طوطی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- خستگی
- چشم های کدر
- نشستن (در پایین قفس، یا در یک وضعیت در مدت زمان طولانی)
- خوابیدن با سرش به مدت طولانی زیر بال
- عدم تحرک
- رفتار پرخاشگرانه یا گوشه گیر
- پرهای خالی و یا ژولیده (پرهای طوطی را با دقت بررسی کنید و سعی بر جستجو تغییراتی هرچند کم باشید. به صورت معمول پرها میتوانند گزینه ای خوب جهت آگاهی یافتن از بیمار شدن پرنده باشند. در صورتی که علائم زیر را در پرنده مشاهده کردید، متاسفانه طوطی دچار بیماری شده است.
- تمیز نکردن پرها
- قسمت هایی از بدن پرنده دارای پرهای نازک است
- قسمتی از بدن پرنده بدون پر شده است
- پرهای آن بسیار نامرتب و به قولی ژولیده است
پیشنهاد مطالعه: بیماری های رایج طوطی سانان
- تکان دادن دم (حرکت بالا و پایین)
- عطسه کردن
- مشکل در پرواز
- بالهای افتاده در هنگام ایستادن
- از دست دادن اشتها
- تب
- تغییرات نامتعارف در منقار
بررسی منقار طوطی نیز کمک شایانی به تشخیص زود هنگام بیماری آن می دهد.
- افزایش رشد غیر معمول منقار
- پوسته پوسته شدن منقار
- تغییرات رنگی منقار
- نامتقارن شدن منقار
- مشاهده مخاط در اطراف دهانه منقار
- افزایش اضطراب
- فضولات غیر طبیعی
- تغییر رنگ (تیره (قیر شکل)، زرد و یا سبز رنگ)
- مشاهده غذای هضم نشده
- چسبیدن فضولات به پرها
مشکلات تنفسی در طوطی سانان
این دسته از مشکلات، خود نیز شامل مجموعه علایم زیر هستند. که ممکن است به صورت تک یا چند مورد همزمان با هم در پرنده مشاهده گردد.
- تنفس سخت (مشکل در تنفس، همراه با کوبیدن دم)
- نفس نفس زدن بعد از پرواز و یا ورزش
- تنفس با منقار باز
- عطسه کردن
- عطسه هنگام پرواز
- پرهای پف کرده برای مدت طولانی
- تب (گرمی بدن و منقار)
تمام این علایم به تنهایی نگران کننده هستند و در اولین فرصت باید به دامپزشک مراجعه کرد. از مهمترین آنها بی حالی طوطی و پرهای پف شده آن است که، بی درنگ باید درمان پرنده آغاز گردد.
بیماری های مرسوم طوطی برزیلی
- کمبود ویتامین آ و کلسیم: یکی از شایع ترین بیماریهای طوطی برزیلی است که، به طور معمول تغذیه پرنده از دانه های غیر استاندارد که چربی بالاتری نسبت به دانه های مرغوب دارند؛ باعث چاق شدن طوطی برزیلی شما می گردد.
- کلامیدیوز Chlamydiosis: یا AC یک عفونت باکتریایی شایع است که، طوطی برزیلی شما ممکن است با آن مواجه شود یا اصلاً با آن مواجه نشود. این بیماری توسط Chlamydia Psittaci باکتری هایی که معمولاً در پرندگان وجود دارند، ایجاد می شود.
قابل توجه است که انسان نیز می تواند با تنفس غبار حاوی بزاق خشک شده، پرها، مخاط و مدفوع پرندگان آلوده، به این بیماری مبتلا شود.
این بیماری در انسان، پسیتاکوزیس psittacosis نامیده می شود. یک بیماری خفیف شبیه آنفولانزا است که گاهی اوقات می تواند منجر به ذات الریه شدید شود.
علائم AC
علائم AC بسته به گونه پرنده و سویه درگیر متفاوت است. پرندگان مبتلا به عفونت AC ممکن است بیمار به نظر نرسند و بنابراین می توانند این بیماری را برای دوره های طولانی حمل کنند.
اگر آنها بیمار هستند (معمولاً در پرندگان جوان)، علائم بیماری میتواند شامل موارد زیر باشد:
- مخاط یا چرکی که از سوراخ های بینی و چشم ها می آید
- سرفه
- اسهال یا مدفوع سبز تیره
- تغذیه ضعیف
- مشکل در حرکت یا پرواز
- مرگ، که گاهی اوقات می تواند ناگهانی و بدون علائم هشدار دهنده باشد.
- استرس (به عنوان مثال، از حمل و نقل، یا انتقال به یک محیط جدید) ممکن است باعث ظهور علائم بالینی در پرنده شود.
Self-mutilation خودزنی: نیز یکی دیگر از بیماریهای شایع است که طوطی های برزیلی و همچنین بسیاری از گونه‌های دیگر پرندگان، گاهی با آن مواجه می‌شوند. در اغلب طوطی‌های مبتلا دیده می‌شود که این رفتار کندن پرهای خود را، تا زمانی که تقریباً برهنه شوند ادامه می‌دهند. این عمل به دلیل سطح بالای اضطراب در پرنده است، اما دانشمندان بر این باورند که دلایل مختلفی می تواند وجود داشته باشد.
بیماری نیوکاسل: ND یک بیماری بسیار مسری و اغلب شدید است که در سراسر جهان یافت می شود و پرندگان از جمله طیور اهلی را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری توسط یک ویروس از خانواده پارامیکسو ویروس ها paramyxoviruses ایجاد می شود.
این بیماری به سه شکل ظاهر می شود: لنتوژنیک یا خفیف، مزوژنیک یا متوسط، ولوژنیک یا بسیار خطرناک، که به آن بیماری عجیب و غریب نیوکاسل نیز می گویند. سویه های لنتوژنیک بسیار گسترده هستند، اما باعث شیوع کمتری از بیماری می شوند. معمولاً به عنوان یک بیماری تنفسی ظاهر می شود، اما افسردگی، اختلالات عصبی یا اسهال ممکن است شکل بالینی غالب این بیماری باشد.
راه های انتقال بیماری نیوکاسل ND در پرندگان
ND اغلب از طریق تماس مستقیم با پرندگان بیمار یا ناقل منتقل می شود. پرندگان آلوده ممکن است ویروس را در مدفوع خود دفع کنند و محیط را آلوده سازند. سپس از طریق تماس مستقیم با مدفوع پرنده و ترشحات تنفسی یا با غذا، آب، تجهیزات و لباس انسان آلوده انتقال و انتشار آن صورت پذیرد. ویروس‌های بیماری نیوکاسل میتوانند چندین هفته مخصوصاً در هوای خنک محیط، زنده بمانند.
انسان ها به طور معمول تحت تأثیر قرار نمی گیرند، اما افرادی که در تماس مستقیم با پرندگان آلوده هستند، ممکن است دچار عفونت چشمی بسیار کوتاه مدت شوند که بدون درمان از بین می رود.
طوطی سانان و علائم ND
- عطسه کردن
- ترشحات بینی
- سرفه کردن
- اسهال مایل به سبز و آبکی
- افسردگی
- لرزش عضلانی
- دم و بال های آویزان
- فلج کامل
- تورم بافت های اطراف چشم و گردن
- مرگ ناگهانی
- افزایش تلفات در گله
- در پرندگان تخمگذار ممکن است کاهش جزئی تا کامل در تولید تخم وجود داشته باشد. و یا تخم پرنده با پوسته نازک ایجاد گردد.
پولیوما ویروس polyomavirus پرندگان خانگی متعلق به خانواده پاپووا ویروس است، همان گروهی از ویروس ها که باعث ایجاد تومورهای پوستی خوش خیم (پاپیلوم یا زگیل) در پرندگان می شود. پولیوما ویروس می تواند باعث ضایعات خوش خیم پر در طوطی ها (به اصطلاح بیماری پوست اندازی فرانسوی یا باجریگار فولدینگ) یا مرگ حاد شود.
به طور کامل مشخص نیست که این ویروس چگونه پخش می شود. پرندگان بالغ آلوده اما بدون علامت به طور متناوب ویروس را از طریق گرد و غبار پر، فضولات و تخم دفع می کنند. معلوم نیست چه مدت از زمان ابتلا تا مرگ (در صورت وقوع) طول می کشد. با این حال، مرگ ممکن است از ۲ تا ۱۵ روز پس از تولد (طوطی های ریز جثه) و تا ۱۴۰ روز (طوطی‌های بزرگ جثه) رخ دهد.
علائم لیپوما در طوطی سانان
- افسردگی
- بی اشتهایی
- کاهش وزن
- اسهال
- مدفوع مرطوب
- کم آبی بدن
- مشکل در تنفس
- بزرگ شدن شکم
- نواحی از بدن پرنده دچار خونریزی زیر پوست شده و لرزش را برای ۱۲ تا ۴۸ ساعت قبل از مرگ بروز می دهد.
بیماری منقار و پر پسیتاسین PBFD همچنین به عنوان سیرکوویروس پسیتاسین PCV یا بیماری سیرکو ویروسی پسیتاسین PCD شناخته می شود. این بیماری شایع ترین و بسیار عفونی ترین بیماری ویروسی در بین طوطی ها است. به نظر می رسد این بیماری از استرالیا منشا گرفته است. توزیع آن در سراسر استرالیا، از جمله تاسمانی است.
بیماری منقار و پر پسیتاسین می تواند باعث مرگ و میر بسیار بالا شود. این بیماری می تواند باعث سرکوب طولانی مدت ایمنی بدن پرنده شود و همچنین باعث ناهنجاری های پر و منقار شود. می توان آن را از طریق اشتراک غذا، فضولات تازه یا خشک شده و ذرات پر و پوست پخش کرد. این ویروس در محیط بسیار پایدار است و می تواند سال ها در حفره های لانه زنده بماند.
علائم PBFD در طوطی سانان
- مشاهده ضایعاتی در ناحیه منقار، پرها
- افسردگی برای چند روز و به دنبال آن تغییرات ناگهانی در شکل گیری و ظاهر پرهای در حال رشد
- پوست اندازی زودرس
- برخی از این پرندگان ممکن است در عرض ۱-۲ هفته بمیرند
- ناهنجاری های منقار
- تغییرات محسوس در پرها
درمان بیماری طوطی برزیلی
در صورتی که پرنده شما دچار بیماری شده است. با تشخیص به موقع و رعایت موارد زیر درمان بیماری طوطی برزیلی خود را در صورتی که مبتلا به بیماری های ویروسی نگردیده باشد، تسریع بخشید.
در ابتدا تلاش کنید تا مانع از انتقال بیماری شوید.
- به افراد در معرض خطر آموزش دهید.
- مراقبان پرندگان با علائم تنفسی یا آنفولانزا باید فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشند و به دامپزشک در مورد چگونگی تماس با پرنده اطلاع دهند.
- مراقب علائم باشید.
- از خرید یا فروش پرندگانی که علائم بالینی دارند یا ظاهر ناخوشایندی دارند خودداری کنید.
- در صورت امکان، پرنده تازه خریداری شده را به مدت ۳۰ روز قرنطینه کنید.
پرندگانی که در نمایشگاه ها و سایر رویدادها حضور داشته اند نیز باید قرنطینه شوند.
- در صورت داشتن پرنده در قفس های دیگر،قفس ها را طوری قرار دهید که فضولات، پرها، غذا و سایر مواد نتوانند از قفسی به قفس دیگر سرایت کنند.
- قفس ها را روی هم قرار ندهید
- از تهویه و نور کافی در اتاق اطمینان حاصل کنید.
- از کف پوش قفس هایی استفاده کنید که گرد و غبار تولید نکنند (مثلاً روزنامه).
- تمام قفس ها، کاسه های غذا و کاسه های آب را روزانه تمیز کنید.
- هنگام تمیز کردن از محلول ضد عفونی کننده استفاده کنید.
ضدعفونی کننده های مناسب ترکیبات آمونیوم چهارتایی مانند: کلرید بنزالکونیوم، پراکسید هیدروژن ۳ درصد، محلول های ید الکلی یا اتانول ۷۰ درصد هستند.
- کاسه های کثیف را خالی کنید، با آب و صابون تمیز کنید، بشویید، ضدعفونی کنید و قبل از استفاده مجدد دوباره آبکشی کنید.
- قفس ها را با آب و صابون بشویید، ضدعفونی کنید و در فاصله زمانی بین استفاده توسط پرندگان مختلف در آب جاری تمیز بشویید.
- پرندگان بیمار را جدا کرده و قفس آنها را تحت نظارت دامپزشک ضد عفونی کنید. توصیه می شود به دلیل خطرات سلامتی انسان، پرندگان بیمار را به فروش نرسانید.
- از خودتان محافظت کنید
- قبل و بعد از دست زدن به پرندگان دست های خود را با آب جاری و صابون به مدت ۱۰ ثانیه بشویید.
- هنگام تمیز کردن قفس یا جابجایی پرندگان آلوده، مراقبین باید از محافظ مناسب برای کاهش قرار گرفتن در معرض گرد و غبار استفاده کنند.
- از تماس بسیار نزدیک با پرندگان بالقوه آلوده خودداری کنید. یا اقدامات مناسبی را برای کاهش خطر انجام دهید، مانند دستکش، عینک محافظ، و ماسک تنفسی
- خیس کردن بستر قبل از تمیز کردن، خطر ابتلا به بیماری را کاهش می دهد.
- همیشه از مواد ضدعفونی کننده در مکانی با تهویه مناسب استفاده کنید زیرا می توانند مجرای بینی و ریه های انسان و پرنده را تحریک کنند.
واکسیناسیون
واکسن های موثری در دسترس هستند که برخی از طیور به طور معمول واکسینه می شوند.
تغذیه
یکی از موثرترین روش های پیشگیری از بیماری طوطی برزیلی تغذیه آن است. چرا که خوراک مناسب پرنده، اصل و مرغوب بودن آن نقش بسزایی در سلامت پرنده دارد. استفاده از خوراک و دانه هایی که سرشار از ویتامین، پروتئین، املاح و مواد مغذی باشند؛ سلامت روان و جسم پرنده و همینطور روند رشدی عالی، برای او رقم می زنند.
متأسفانه هیچ درمانی برای بیماری ویروسی وجود ندارد و معمولاً کشنده هستند. مراقبت های حمایتی حتما انجام شود و یک محیط بدون استرس می تواند عمر پرنده را برای مدتی طولانی افزایش دهد. پرندگان مبتلا باید از پرندگان غیر آلوده جدا نگهداری شوند زیرا بیماری به راحتی قابل انتقال است.
طوطی برزیلی از جمله طوطی سانانی است که نگهداری آسان دارد. اما این بدان معنی نیست که فارغ از هرگونه نگهداری مراقبتی از او شویم. چرا که این پرنده در هنگام بیماری به صورت غریزی بیماری خود را پنهان می‌کند و علایم بیماری طوطی جز با بررسی روزانه او میسر نمی شود. بیماری های مرسوم طوطی اغلب ویروسی بوده و یا به دلیل کمبود ویتامین ها صورت می پذیرد. درمان بیماری طوطی در اولین قدم، مراجعه به دامپزشک است و در صورتی که بیماری از نوع ویروسی تشخیص داده شود، درمان آن امکان پذیر نیست. اما در غیر اینصورت با مراجعه به موقع، موفق به درمان طوطی خود خواهید شد. مراقب دوست کوچک اما بزرگ خود باشید.
گردآوری توسط: /https://tehrantooti.com
سلام
طوطی من سه روزه بیشتر وقت ها خوابه وقتی هم بیدار میشه سرو صدایی نداره فقط خودشو میخارونه
مشکلی داره؟
سلام
باید دیده بشه پرنده و مورد ازمایش قرار گیره بهتره به یک کلینیک دامپزشکی مراجعه کنید تا دیر نشده