بلاگ، بیماری پرندگان
بیماری های رایج طوطی سانان
۲۵
دی
دی
پرندگان موجوداتی هستند که در پنهان کردن بیماری خود، خوب عمل میکنند. طوطی‌ها نیز جزو پرندگان قوی، شاد و سرحال هستند و با همه اینها ممکن است مریض شوند و بیماری‌هایی در آنها پدیدار شود. پس به عنوان یک صاحب پرنده، مهم است که از بیماریها و اختلالات رایج پرندگان که میتواند حیوان خانگی عزیز شما را تحت تاثیر قرار دهد، آگاه باشید.
چرا که تشخیص زودهنگام بیماری، کلید درمان موفقیت آمیز در پرندگان خانگی است. بنابراین بسیار مهم است که با برخی از شایع ترین بیماری‌هایی که پرندگان مخصوصا انواع طوطی‌ها میتوانند به آن دچار شوند، آشنا شوید.
شایع ترین بیماری پرندگان (طوطی سانان)
پرندگان میتوانند حیوانات خانگی لذت بخش و همراهان وفاداری باشند، اما زمانی که دوست پَردار شما نشانه های بیماری از خود بروز دهد و خود معمولی اش نباشد، میتواند ناراحت کننده باشد. پس بهترین راه حل، شناخت بیماریهای رایج پرندگان خانگی و علائم تشخیص آنها است تا سریعتر اقدام به درمان نموده و پرنده خود را نجات دهید.
همچنین اگر شما صاحب یک پرنده عروس هلندی هستید؛ میتوانید مقاله راجع به بیماری عروس هلندی را نیز مطالعه نمایید.
از جمله علائم و نشانه های بیماری در طوطی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- خستگی
- چشم های کدر
- نشستن (در پایین قفس، یا در یک وضعیت در مدت زمان طولانی)
- خوابیدن با سرش به مدت طولانی زیر بال
- عدم تحرک
- رفتار پرخاشگرانه یا گوشه گیر
- پرهای خالی و یا ژولیده (پرهای طوطی را با دقت بررسی کنید و سعی بر جستجو تغییراتی هرچند کم باشید. به صورت معمول پرها میتوانند گزینه ای خوب جهت آگاهی یافتن از بیمار شدن پرنده باشند. در صورتی که علائم زیر را در پرنده مشاهده کردید، متاسفانه طوطی دچار بیماری شده است.
- تمیز نکردن پرها
- قسمت هایی از بدن پرنده دارای پرهای نازک است
- قسمتی از بدن پرنده بدون پر شده است
- پرهای آن بسیار نامرتب و به قولی ژولیده است
طیف گسترده ای از بیماری ها وجود دارند که میتوانند پرندگان خانگی را مبتلا کنند، اما گونه های مختلف پرندگان حساسیت های متفاوتی نسبت به عفونت های مختلف دارند. شایع ترین شرایطی که می تواند طیف گسترده ای از پرنده خانگی شما را تحت تاثیر قرار دهد شامل موارد زیر است:
سندرم یا بیماری اتساع پیش بطنی (PDD)
این بیماری pdd جزو مخدوش کننده ترین اختلالات پرندگان است. عفونتی ویروسی بوده که باعث ایجاد مشکلات معده و گوارشی خواهد شد. در کل بر اعصابی که دستگاه گوارش پرنده را تامین میکند، تاثیرگذار است. به عنوان سندرم هدر رفتن طوطی یا سندرم هدررفتن ماکائو نیز شناخته می‌شود. در طوطی های خاکستری آفریقایی، کاکادوها و طوطی های آمازون نیز مشاهده می‌شود.
علائم بیماری سندرم پرندگان شامل: کاهش وزن، استفراغ، تغییر در مدفوع پرنده و تورم محصول که کیسه عضلانی نزدیک گلو است، می‌شود. درمان آن نیز شامل ایجاد محیطی بدون استرس برای پرنده و رژیم غذایی خاص است. در موارد شدیدتر ممکن است به استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDS) نیاز باشد.
تب طوطی (Psittaci)
پسیتاکوزیس بیماری ای که میتواند بیش از ۴۰۰ گونه از پرندگان و برخی از پستانداران را درگیر کند. بیماری ای مسری است به طوری که سریع پخش می‌شود و در بسیاری موارد منجر به مرگ پرنده خواهد شد. علائم مشخصی ندارد فقط اگر نشانه هایی مانند مشکل در تنفس پرنده، التهاب و عفونت چشم، مدفوع شل و آبکی و بی حالی عمومی را در مشاهده کردید، بهتر است هر چه زودتر آن را نزد دکتر دامپزشک برده تا درمان شود.
درمان آن اغلب با یک آنتی بیوتیک پرندگان و تتراسایکلین است که می تواند به صورت خوراکی یا از طریق تزریق انجام شود. با این حال، پرندگانی که تتراسایکلین مصرف می کنند، به دلیل تأثیر آن بر دارو، نمی توانند کلسیم داشته باشند. از درمان های پیشگیرانه میتوان به تمیز نگهداشتن قفس یا خانه پرنده اشاره نمود، چرا که این باکتری میتواند در محیط خاکی یا حتی مدفوع زنده بماند و انتقال یافته و بدن را درگیر کند.
بیماری منقار طوطی و پر پسیتاسین (PBFD)
بیماری ای جدی که میتواند همه گونه های طوطی را تحت تأثیر قرار دهد. مهمتر اینکه معمولا طوطی های جوان (کمتر از دو سال) را درگیر میکند. اولین بار در کاکادوها و بعد از آن در طوطی های خاکستری آفریقایی (کاسکو)، مرغ عشق، طوطی های اکلکتوس و دیگر گونه‌ها مشاهده شد. عفونت کلاسیک PBFD، اولین نشانه وجود بیماری رشد غیر طبیعی منقار است.
پیشنهاد مطالعه: علت سیاه شدن منقار طوطی
این ویروس باعث تشکیل غیر طبیعی پرهای در حال رشد و سرکوب سیستم ایمنی نیز می‌شود. پرها در قاعده خود نیشگون گرفته یا چاق شده و ممکن است در داخل ساقه در حال رشد خونریزی داشته باشند. به راحتی می ریزند و به آرامی رشد می کنند یا اصلاً رشد نمی کنند.
توزیع پرهای آسیب دیده به سن پرنده و مرحله پوست اندازی در هنگام آلوده شدن بستگی دارد. از دست دادن رنگدانه ممکن است در پرهای رنگی رخ دهد. پرنده ممکن است ماه ها تا سال ها با این ضایعات زندگی کند.
با پیشرفت بیماری، سیستم ایمنی نیز تحت تاثیر قرار گرفته و بیشتر پرندگان در اثر عفونت های ثانویه می میرند. معمولاً برای تأیید تشخیص نیاز به بیوپسی پوست یا پَر است، در حالی که هیچ درمانی فعلی وجود ندارد، واکسن‌هایی نیز در دست ساخت و توسعه است که نشان داده اند میتوانند از این بیماری جلوگیری کنند.
پولیوما ویروس
APV، اغلب باعث بیماری در طوطی های جوان می‌شود. بر اساس گونه های آسیب دیده دو نوع از این بیماری وجود دارد: پولیوما ویروس پرندگان نوپای طوطی و عفونت پولیوما غیر طوطی. علائم ابتدایی آن مربوط به جوانه زدن طوطی است که درست قبل از سن نوپا شدن، با شروع حاد بی حالی، رکود محصول و مرگ در عرض ۲۴ تا ۴۸ ساعت مواجه خواهد شد.
سایر علائم بالینی شامل خونریزی پوستی، اتساع شکم و ناهنجاری های پر است. طوطی های زنده بالای ۳ هفته اغلب دیستروفی پَر را نشان می دهند. در گونه های دیگر پسیتاسین ها کمتر از ۴ ماه، عفونت اغلب کشنده است. پسیتاسین‌های قدیمی تر غیر جوانه دار ممکن است بیماری تحت بالینی یا خونریزی و انعقاد داشته باشند.
علائم دگر قابل مشاهده کاهش اشتها، اسهال و یا فلج است. در کل درمان شناخته شده ای برای این بیماری وجود ندارد و اینکه این میتواند خیلی سریع پیشرفت کرده و میزان مرگ و میر بالایی دارد.
ویروس کاندیدا یا برفک دهان
کاندیدیازیس نوعی عفونت قارچی است که انسانها نیز به آن دچار می‌شوند. معمولاً با علامت هایی مثل ضایعات سفید رنگ در دهان و گلو و در برخی موارد استفراغ پدیدار می‌شوند. پرندگان بیمار ممکن است بی حال باشند و به دلیل مشکل در بلع، کم اشتها نیز می‌شوند. بیماری ای است که قابل درمان است و اغلب با داروهای ضد قارچ و تمیز نگه داشتن محیطی به ویژه ظروف غذا و آب درمان می‌شود.
بیماری پاچکو
«ویروس هرپس پسیتاسین» یک آلفا هرپس ویروس است که عامل بیماری پاچکو و پاپیلوماتوز داخلی در طوطی است. بیماری پاچکو باعث ایجاد یک هپاتیت ویروسی می‌شود که عمدتاً در گونه های دنیای جدید (طوطی آمازون، ماکائو و کانورس) دیده می‌شود. پاپیلوماتوز داخلی نیز در طوطی هایی ایجاد می‌شود که از بیماری پاچکو جان سالم به در برده اند. پاپیلوماتوز بیشتر در ماکائوها، طوطی های آمازون و مخروط ها مشاهده می‌شود.
این بیماری همراه با استرس بوده که باعث می‌شود ناقلین سالم از نظر بالینی ویروس را دفع کنند و باعث عفونت در پرندگان حساس شده و باعث آسیب رساندن شدید کبد و کلیه در آنها شود. علائم دیگر شامل اسهال، بی حالی، تغییر رنگ مدفوع، لرزش و افسردگی است. درمان این بیماری دشوار است، اما داروهایی وجود دارد که میتوانند درد را تسکین دهند.
بیماری بولیوم پرندگان
بولیوم ویروسی است نگران کننده در بچه طوطی ها که درصد بالایی از مرگ و میر را به همراه دارد. علائم آن در پرندگان مسن و بالغ تر، روده ای – مدفوع شل و استفراغ است. در پرندگان جوانتر معده متورم، لرزش و مشکلات در پرها دیده می‌شود. قابل انتقال به انسان نیست و میتوان پرندگان را در برابر آن واکسینه کرد.
کمبودهای تغذیه ای
علائم رژیم نامناسب در هر پرنده و طوطی متفاوت است، از ریزش پر و ناهنجاری های منقاری گرفته تا مشکلات رفتاری و کاهش سریع مرگ و میر. نمونه هایی از کمبودهای تغذیه ای عبارتند از:
کمبود کلسیم که منجر به هیپوکلسمی در پرنده می‌شود. مخصوصا در پرندگان ماده که باعث بروز مشکلات خاصی چون تخمک گذاری غیرطبیعی (ممکن است به تخم مرغ بسته شوند و یا اینکه تخم مرغ نرم و غیر قابل دوام باشد) می‌شود. همچنین ممکن است نابارور شوند.
مسئله ی دیگر، چاقی پرنده است و برمیگردد به وجود چربی و قند زیاد در جیره غذایی پرنده که در برخی موارد زیاده روی در خوردن مجبور هستید پرنده طمع کار و پرخور را از دیگر پرندگان جدا کنید و یا اینکه غذای آن را کم کنید. در کل همه پرندگان روزانه به انواع ویتامین ها، مواد معدنی، پروتئین ها، اسیدهای چرب و ریزمغذی های مختلف نیاز دارند و توصیه می‌شود که یک رژیم غذایی متعادل و قابل دسترس را برای آنها تامین کنید.
بیماری گواتر پرندگان خانگی
گواتر بیماری ای که در انسان ها نیز شایع است و علامت آن بزرگ شدن غده تیروئید به دلیل کمبود ید است. علاوه بر تورم گلو، پرندگان خانگی مبتلا به گواتر ممکن است به دلیل مشکل در بلع، تمایلی به تغذیه نداشته باشند و صدای آنها نیز تغییر کند. استفراغ، کاهش وزن و خس خس سینه از دیگر علائم شایع هستند.
راهکارهای آسان برای درمان، تنظیم رژیم غذایی مناسب برای از بین بردن و پیشگیری از گواتر و در برخی موارد شدید استفاده از مکمل های ید ممکن است.
وجود انواع تومور در طوطی سانان
انواع بسیاری از تومورها در طوطی ها یافت می‌شود که ممکن است داخلی باشند و شامل رشد در کبد، تخمدان یا بیضه یا گاهی اوقات سایر اندام ها می شود، و یا ممکن است خارجی باشند و روی پوست، پرها یا غده پیشین تأثیر بگذارند.
بیشتر تومورهای پوستی تجمع خوش خیم چربی (لیپوماتیک) یا کلسترول (گزانتوما) هستند، اما برخی دیگر ممکن است سرطان پوست تهاجمی یا تومورهای فیبری ندولار موضعی باشند. تومورهای کلیه، تخمدان و بیضه نیز باعث لنگش یک طرفه می شود که صاحبان پرندگان نباید آن را با پای آسیب دیده اشتباه بگیرند.
آیا پرندگان می توانند ناقل بیماری برای صاحبان خود باشند؟
در این بین سوال پیش می آید که با وجود بیماریهای مختلف برای پرندگان، انسان ها هم میتوانند به این بیماریها مبتلا شوند؟ در پاسخ باید بگوییم، به بیماری هایی که میتوانند از حیوانات به انسان و بالعکس منتقل شوند، بیماری های مشترک بین انسان و دام می گویند.
اگرچه ذکر این نکته نیز ضروری است که داشتن هر نوع حیوان خانگی می تواند شما را در معرض خطر ابتلا به بیماری مشترک بین انسان و دام قرار دهد. برخی از بیماریهای مشترک بین انسان و پرندگان شامل آنفولانزای مرغی، سل پرندگان، سالمونلوز، آلوئولیت آلرژیک، کلامیدیوز، کمپیلوباکتریوز و … می‌شود.
به هر حال نگران نباشید چرا که با آشنایی با علائم بیماریهای مختلف پرندگان و همچنین چگونگی مراقبت و نگهداری از پرنده و محیط زندگی تان میتوانید از بروز بیماری ها جلوگیری کنید.
نحوه مدیریت نگهداری از طوطی و مراقبت از خودتان
حیوانات خانگی پَرمانند نظیر طوطی ها می توانند مکمل های جذابی برای خانواده باشند. افراد زیادی هستند که به دنبال نگهداری پرندگان هستند. اما صاحبان پرندگان باید توجه داشته باشند که گرچه حیوانات خانگی آنها ممکن است همراهان بسیار باهوش و سرگرم کننده ای باشند، اما گاهی اوقات می توانند حامل میکروب هایی باشند که باعث بیمار شدن افراد می شود.
در صورتی که پرنده شما دچار بیماری شده است. با تشخیص به موقع و رعایت موارد زیر درمان بیماری طوطی برزیلی خود را در صورتی که مبتلا به بیماری های ویروسی نگردیده باشد، تسریع بخشید.
- در ابتدا تلاش کنید تا مانع از انتقال بیماری شوید.
- مراقبان پرندگان با علائم تنفسی یا آنفولانزا باید فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشند و به دامپزشک در مورد چگونگی تماس با پرنده اطلاع دهند.
- مراقب علائم باشید.
- از خرید یا فروش پرندگانی که علائم بالینی دارند یا ظاهر ناخوشایندی دارند خودداری کنید.
- در صورت امکان، پرنده تازه خریداری شده را به مدت ۳۰ روز قرنطینه کنید.
پرندگانی که در نمایشگاه ها و سایر رویدادها حضور داشته اند نیز باید قرنطینه شوند.
- در صورت داشتن پرنده در قفس های دیگر،قفس ها را طوری قرار دهید که فضولات، پرها، غذا و سایر مواد نتوانند از قفسی به قفس دیگر سرایت کنند.
- قفس ها را روی هم قرار ندهید
- از تهویه و نور کافی در اتاق اطمینان حاصل کنید.
- از کف پوش قفس هایی استفاده کنید که گرد و غبار تولید نکنند (مثلاً روزنامه).
- تمام قفس ها، کاسه های غذا و کاسه های آب را روزانه تمیز کنید.
- هنگام تمیز کردن از محلول ضد عفونی کننده استفاده کنید.
ضدعفونی کننده های مناسب ترکیبات آمونیوم چهارتایی مانند: کلرید بنزالکونیوم، پراکسید هیدروژن ۳ درصد، محلول های ید الکلی یا اتانول ۷۰ درصد هستند.
- کاسه های کثیف را خالی کنید، با آب و صابون تمیز کنید، بشویید، ضدعفونی کنید و قبل از استفاده مجدد دوباره آبکشی کنید.
- قفس ها را با آب و صابون بشویید، ضدعفونی کنید و در فاصله زمانی بین استفاده توسط پرندگان مختلف در آب جاری تمیز بشویید.
- پرندگان بیمار را جدا کرده و قفس آنها را تحت نظارت دامپزشک ضد عفونی کنید. توصیه می‌شود به دلیل خطرات سلامتی انسان، پرندگان بیمار را به فروش نرسانید.
- از خودتان محافظت کنید
- قبل و بعد از دست زدن به پرندگان دست های خود را با آب جاری و صابون به مدت ۱۰ ثانیه بشویید.
- هنگام تمیز کردن قفس یا جابجایی پرندگان آلوده، مراقبین باید از محافظ مناسب برای کاهش قرار گرفتن در معرض گرد و غبار استفاده کنند.
- از تماس بسیار نزدیک با پرندگان بالقوه آلوده خودداری کنید. یا اقدامات مناسبی را برای کاهش خطر انجام دهید، مانند دستکش، عینک محافظ، و ماسک تنفسی
- خیس کردن بستر قبل از تمیز کردن، خطر ابتلا به بیماری را کاهش می‌دهد.
- همیشه از مواد ضدعفونی کننده در مکانی با تهویه مناسب استفاده کنید زیرا میتوانند مجرای بینی و ریه های انسان و پرنده را تحریک کنند.
نتیجه گیری
از آنجایی که بسیاری از بیماری های پرندگان خانگی علائم مشابهی را نشان میدهند، و از آنجا که بسیاری از پرندگان در پنهان کردن علائم ناراحتی تا زمانی که بیماری به شدت پیشرفت نکرده است، هوشمندانه عمل میکنند، مهم است که همیشه مراقب سلامت پرنده خانگی خود باشید و در صورت مشاهده مشکلات، فوراً به دنبال مراقبت‌های دامپزشکی متخصص باشید.
دامپزشک پرندگان میتواند آزمایش های خون، بیوپسی و سایر روش ها را برای تشخیص دقیق بیماری های مختلف انجام دهد، حتی اگر همه علائم آشکار نباشد. هنگامی که بیماری تشخیص داده شد، درمان مناسب میتواند شروع شود و پرنده خانگی شما در اسرع وقت و به راحتی به سلامت خود باز خواهد گشت.
گردآوری توسط: /https://tehrantooti.com
من دکتر دامپزشک هستم و بنظرم اگر درمورد داروهای هر بیماری و نحوه مداوا هم بنویسید پربارتر باشد
سلام
حتما دوست عزیز این مرحله و مقاله در این رابطه در دست تبیین هست